برای وبلاگ ها

1 ـ عن امیرالمؤمنین (علیه السلام) قال : قال رسول الله افضل العبادة انتظار الفرج . 2 ـ عن المفضل بن عمر قال : سمعت الصادق (علیه السلام) : مَن مات منتظراً اهذا الامر کان مع القائم فی فسطاطة لا بل کان کالضارب بین یدی رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) بالسیف . 3 ـ قال رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) : افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج. 4 ـ عن ابی الحسن الرضا عن آبائه (علیهم السلام) : افضل اعمال امتی انتظار الفرج من اللهعزوجل . 5 ـ فی مواعظ النبی(صلی الله علیه وآله وسلم) : افضل جهاد امتی انتظار الفرج . 6 ـ فی جز الأعمش قال الصادق (علیه السلام) : مِن دین الائمة الورع و العفّة و الصلاح و ... و انتظار الفرج بالصبر 7 ـ فی حکم موسی بن جعفر (علیه السلام) : ... افضل العبادة بعد المعرفة انتظار الفرج. 8 ـ عن امیرالمؤمنین (علیه السلام) : رجال مؤمنون عرفوا الله حقّ معرفته و هم (ایضاَ) انصار المهدی فی آخرالزمان.

به طور خلاصه انتظار فرج یعنی : 1 ـ ایمان به امامت و رهبری الهی و معرفت امام معصوم و عادل 2 ـ عشق به عدالت و ارزش هی انسانی 3 ـ امیدواری به آینده ای روشن 4 ـ تلاش برای برقرای حکومت عدل گستر 5 ـ تقویت روحیه تعهد و مسئولیت پذیری 6 ـ رعایت موازین و قوانین دینی و اخلاقی 7 ـ ... . اگر کسی این صفات را دارا باشد یا سعی و تلاش نماید تا این صفات را در اختیار داشته باشد هم از منتظرین واقعی در انتظار راستین خواهد بود و هم لذت انتظار را در خود و زندگی می چشد و آثار آن را رؤیت خواهد کرد ، در این صورت به وظیفه خود در قبال ظهور انجام داده و در تعجیل فرج نقشی خواهد داشت .

انتظار دوره ای است برای آماده سازی و ایجاد زمینه برای یک نهضت می باشد و هر نهضت و انقلاب و هر حرکتی که این دوره ملزم را نگذرانده باشد ، ناقص خواهد بود و به جایی نخواهد رسید به آن ثمره و نتیجه دلخواه و مقصود . انقلاب حضرت مهدی ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) همان انقلاب اسلامی در سطح وسیع و عمیق می باشد . این انقلاب طبق روایات ، نه تکمیل کننده انقلاب پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) می باشد بلکه عین همان انقلاب است با این تفاوت که این انقلاب ، بُعد و سطح وسیع تر و در سمت تکمیل آن است . در همین راستا ، همان طوری که انقلاب عظیم الشأن اسلام به رهبری پیامبر گرامی (صلی الله علیه وآله وسلم) عواملی وجود داشت که نقش مهم در ایجاد زمینه برای حکومت اسلامی داشتند ، همین عوامل هم در انقلاب حضرت مهدی ( عجل الله تعالی فرجه الشریف)در زمینه سازی برای ان نقش عاملیت دارند و جای تأمّل و تفکّر در آنها وجود دارد تا برای این انقلاب عظیم دوم اسلام زمینه لازم از ناحیه هر یک از افراد منتظر فراهم شود . در اینجا چند مورد از عوامل ایجاد زمینه ظهور و احقاق انقلاب به صورت کوتاه و اختصار بیان می شود : 1 ـ جاذبه قرآن و حقّانیت اسلام 2 ـ علم و اندیشه و به کار انداختن آن 3 ـ استقامت و پایداری و شجاعت 4 ـ زهد و رعایت اخلاق و حقوق 5 ـ ایمان و توکّل به خدا 6 ـ تعاون و همکاری 7 ـ برخوردها و روش های منطقی با یکدیگر 8 ـ توجّه به طبقه مستضعف 9 ـ اتحّاد و انسجام 10 ـ رهبر شایسته 11 ـ لزوم برنامه ریزی 12 ـ ... هر یک از این عوامل زمینه ساز ، در صورت عدم وجودشان ، بر دیگر عوامل تأثیر و مانع ایجاد می کند ، برای مثال اگر تا صبر و توکّل به خدا و ایمان در فرد نباشد ، چگونه می تواند استقامت و پایداری و شجاعت در مقابل مشکلات و موانع پدیدار ، خواهد داشت .

یک فرد بدون مقدمه یک منتظر نیست بلکه باید وظایف مربوط به خود را انجام داده باشد تا منتظر نامیده بشود . این وظایف ، منتظران را که محدود هستند را از غیر آنها تمییز می سازد چون به مرحله انجام و فعل رساندن این وظایف و پایداری بر آن کاری مشکل و دشوار است . در انتظار فرج ، افرادی که خواهان آن هستند که منتظر نامیده بشوند باید وظایف مربوط به آن را انجام بدهند و بر انجام ان تداوم و پایدار باشند چون اگر تداوم وجود نداشته باشد ، موجب خستگی فرد ، از طی طریق بازمانده و از دیگران عقب افتاده یا از این راه منحرف گردند . در این طریق ، آخر و عاقبت افراد معیار می باشد به عبارت دیگر اصل این است عمر افراد چگونه به پایان می رسد و در لحظه اخر ( عمر یا لحظه ظهور و فرج ) چگونه وضعیتی وجود دارد که آیا فرد در جبهه حقّ باقی مانده است یا خیر چون تاریخ گواه این بیان است ، چون اشخاصی بودند که زمان خود از صالحان و نیکان بودند ولی عاقبت آنها به خیر ختم نشد و نتوانستند در آخر با نیکی رخت از دنیا برچینند ، از جمله همین افراد می توان به اشخاصی همچون بلعم باعورا و زبیر و طلحه و ... نام برد . در تاریخ افرادی بودند که برخلاف افراد مذکور گذشته تاریک داشته اند ولی آن گذشته با نیکی و روشنی معاوضه کرده اند و به عاقبت خیر دست یافتند . افراد همچون حرّ بن زیاد که در کنار امام خویش گذشته تاریک خویش را به آینده ای روشن تبدیل کرد . این افراد هم با ورود به روشنایی ، به این ورود و قدم نهادن ، پایدار بوده و از این راه جدا نشدند.  ادامه مطلب

منتظر از نظر و دیدگاه لغوی از ماده (ن ـ ظ ـ ر) در باب افتعال و اسم فاعل می باشد و طبق معنای بیان شده در مورد کلمه انتظار در ماقبل ، منتظر را می توان این گونه معنی کرد که ؛ منتظِر یعنی کسی که بر چیزی تأمل می کند و در مورد آن مهلت می گیرد تا خود را بر آن چیز برساند و به عبارت دیگر تأمل و توقف بر چیز کرده است و بر آن چیز مهلت می جوید و بردباری می کند و چشم به راه آن چیز است ، آن چیز ممکن است یک رخداد یا چیزی است یا آمدن و توجه کسی است . امّا انتظار از نظر مفهوم که فقط به یک نوع تقسیم می شود ـ با توجه به تقسیم انتظار که بر 2 نوع تقسیم شده است که یک نوع انتظار واقعی و نوع دیگر فقط نام انتظار را داراست نه مفهوم آن ـ که شامل منتظر واقعی می شود و آن فردی است که در طول و راستای نزدیک رساندن زمان فرج و تحقّق آن و محقّق ساختن معنای و مفهوم انتظار سازنده می باشد . این فرد در صدد است تا چگونگی تحقّق این مهم را فرا بگیرد و آن را بکار گیرد که این کار بجزء این نیست که خود را اصلاح بنماید و به ویژگی های زمان فرج و صاحب آن نزدیک بکند و بعد از اصلاح و خودسازی و در طول آن ، نسبت به جامعه و پیرامون خود مسئول بوده و به فکر اصلاح و نزدیک کردن آن ـ از راه درست و واقعی انتظار ـ به زمان ظهور و اسلامی نمودن آن باشد و تلاش و سعی خود را به حدّ و توان خود به کار گیرد و از کوتاهی پرهیز نماید . این فرد یا افراد که نام منتظر واقعی بر آنها گذاشته شده است در قدم اوّل نسبت به خود به گونه ای عمل کرده اند که شایستگی ظهور حضرت را دارا شده اند و هستند و این شایستگی و لیاقت را محفوظ می دارند آنچنان که در این قدم هیچ پشیمانی و انحراف وندارند و هر روز نسبت به دیروز خود بهتر عمل نموده و به ظهور و حضرت نزدیک می نمایند . این افراد بعد از اصلاح خود ، مسئولیت خویش نسبت به جامعه و اطرافیان خود را انجام می دهند . این افراد سعی خود را به کار می گیرند تا خود و جامعه را در راستای کمک در ظهور حضرت ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشند و از ایجاد بداء در ظهور ممانعت به عمل آورند . عمل منتظران آنقدر با ارزش است که طبق پدرانش از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) که آن بزرگوار می فرمایند : « افضل اعمال امتی انتظار الفرج من اللهعزّوجلّ »[1] با فضیلت ترین عبادت نزد خداوند می باشد .

حضرت مهدى موعود ( که غالبا به لقب امام عصر و صاحب الزمان ذکر میشود ) فرزند امام یازدهم که اسمش مطابق اسم پیغمبر اکرم (ص) بود در سال دویست و پنجاه وشش یا دویست و پنجاه و پنج هجرى در سامرا متولد شده و تا سال دویست و شصت هجرى که پدر بزرگوارش شهید شد تحت کفالت و تربیت پدر میزیست و از مردم پنهان و پوشیده بود و جزء عده اى از خواص شیعه کسى به شرف ملاقات وى نائل نمی شد. و پس از شهادت امام یازدهم که امامت در آن حضرت مستقر ...  ادامه مطلب

در زمان غیبت امام زمان علیه السلام که دیگر مسئله امام معصوم حاضری که مبسوط الید باشد مطرح نیست یا اگر فرضاً حوادث صدر اسلام پیش نمی آمد و امیرالمؤمنین خلیفه می شد و بعد امام حسن و بعد امام حسین تا زمان حضرت حجت و موجبی هم برای غیبت پیش نمی آمد، بعد که امام معصومی در میان مردم نبود، مسئله حکومت مسئله دیگری می شد و آنوقت باید گفت تکلیف مسئله حکومت چیست؟ آیا حاکم حتماً باید فقیه جامع الشرایط باشد یا چنین چیزی لازم نیست. آیا حاکم را مردم انتخاب بکنند؟ در شیعه امامت مطرح است. یک شأن امام حکومت است و البته با وجود امام معصوم جای حکومت کردن کس دیگری نیست همین طور که با وجود پیغمبر اکرم جای حکومت کردن کس دیگری نیست. چنان كه معلوم است در زمان غیبتِ امام نیز، مسلمانان بدون زمامدار نمى توانند از مزایاى زندگى بهره ببرند و از عزت و رفاه و سعادت برخوردار باشند. بناچار باید رئیس و رهبر داشته باشند، تا نظم و انضباط و حدود و مقررات الهى و وسایل نیكبختى آنان را فراهم آورد. پس بر افراد اجتماع فرض است با مشورت و همفكرى و كمك یكدیگر مقتضیات و اسبابى فراهم آورند كه هدف پیامبر اكرم (ص) عملى گردد و احكام اسلام اجرا شود و معطل نماند و رفاه و آسایش فردى و اجتماعى امت اسلامى تأمین گردد.  ادامه مطلب

آثاری که در روایات درباره ی قیام موعود آخر الزمان برشمرده شده است. 1-ثروت ها به طور مساوی تقسیم می شود. هنگامی که به واسطه ی ظهور امام زمان- علیهم السلام - دنیا پر از عدالت شود ؛ ثروت های جهان به طور مساوی تقسیم خواهند شد. چنانچه امام محمد باقر-علیهم السلام- فرمودند: وقتی قائم ما اهل بیت قیام کند، ثروت را به طور مساوی تقسیم می کند و عدالت را در میان مردم اجراء میکند. 2-رضایت و خشنودی همگانی است. رسول اکرم-صلی الله علیه و اله و سلّم-می فرمایند: ساکنان آسمان، مردم زمین، پرندگان هوا، درندگان صحراها و ماهیان دریاها-همه و همه-از او خشنود خواهند بود. 3-فقر و بینوایی ریشه کن خواهد شد. در پرتو عدالت حضرت بقیه الله-علیهم السلام- ، عموم مردم بی نیاز خواهند شد. چنانچه در حدیث آمده است: زمانی برای مردم پیش می آید که انسان صدقات از طلا را با خود بر می دارد؛ تا آنها را در راه خدا انفاق کند، ولی نیازمندی را پیدا نمی کند که این صدقه را به او بدهد. 4-همه ی مردم در امنیت به سر خواهند برد؛ چنانچه امیر المؤمنین می فرمایند: دشمنی از دل ها زدوده می شود؛ درندگان و چهارپایان با یکدیگر سازش میکنند،یک زن طبقی بر سر گذارده از عراق تا شام(از شرق تا غرب) تنها سفر میکند، همه جا قدم بر سرزمین سبز و خرم میگذارد، در حالی که درنده ای او را نمی آزاردو دچار ترس و وحشت نمی شود. 5-برکات آسمات نازل میشود. چناچه در حدیث آمده است: زمین از بذر های خود را نگه نمی دارد، جز اینکه آنرا بیرون میفرستدوآسمان چیزی از باران رحمتش را نگه نمی دارد جز اینکه سیل آسا بر بندگان خود فرو می ریزد. 6-همگی در رفاه به سر میرورند. رسول خدا فرمودند: امّت من در زمان حضرت مهدی آنچنان متنعم میشود که هرگز چنین بهر مند نشده اند. 7-زمین گنج های خود درا آشکار می کند. پیامبر اکرم در این مورد می فرمایند: در آن زمان چهار پایان در امان هستند و درندگان با هم سازش میکنند. زمین پاره های جگرش (گنج های پنهان و با ارزش خود) را بیرون می ریزد... پاره های زمین ستون هایی از طلا و نقره است. 8-دام ها و چهار پایان زیاد می شوند. چنانکه در روایتی از پیامبر گرامی اسلام آمده است: مهدی خارج می شود، خداوند با ران رحمتش را میفرستد ، زمین گیاهش را می رویاندو دام در جهان زیاد می شود. او ثروت را به طور مساوی تقسیم میکند و امّت اسلام بزرگ و شکوهنمد می گردد. 9-رفع مزاج ها و ایجاد آسایش برای عموم مردم است. چنانچه امام محمد باقر میفرمایند: مهدی راه های اصلی را توسعه میدهد، بالکن هاییرا که به خارج جاده ها آمده و از دیگران سلب آزادی کرده است و ناودان هایی را که به کوچه ها میریزد ، از بین می برد. 10-پرده های ظلمت کنار می رود. امام صادق در این باره می فرمایند:وقتی قائم ما قیام کندزمین به نور پروردگارش نورانی می شود، و مردم از نور خورشید بی نیاز می شوندو شب و روز یکی میشوند و تاریکی ازبین می رود.

از حضرت امام سجّاد (علیه السّلام) حدیث شده که رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در آخر خطبه ی خود فرمودند: خیر و سعادت برای کسی است که اخلاقش پسندیده و خُویَش پاک باشد، باطنش نیکو و ظاهرش خوب باشد، مازاد اموال خود را انفاق کند و از اداء سخنان زائد امساک نماید و با همه ی مردم به عدل و انصاف رفتار کند.

حضرت امام صادق (علیه السّلام) از رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) حدیث کرده که فرموده اند: کسی که با مال خود به یاری تهی دستان می رود و با تمام مردم براساس انصاف رفتار می کند او مومن واقعی و پیرو حقیقی مکتب اسلام است.